به بهانه ماه مهر که آغاز مدارس است و برای تک تک ما اعم از والدین ( دانش آموزان سابق ) و دانش آموزان حاضر (والدین آینده) سراسر خاطرات به یادمانی می‌باشد، قصد دارم به موضوعاتی که شاید کمتر در مباحث آموزشی به آنها پرداخته شده است اشاره ای مختصر داشته باشم.

هر ساله با آغاز شهریورماه، تب و تاب خریدهای مدرسه هم به راه می‌افتد. کودکان و نوجوانان پس از گذراندن سه ماه تابستان و دوری از درس، حال با آمدن فصل پاییز باید برگ جدیدی از سال تحصیلی خود را ورق بزنند. برخی از دانش آموزان برای بازگشایی مدارس شوق و ذوق دارند؛ اما برخی دیگر به دلیل دست‌های خالی خانواده‌هایشان و مهیا نبودن لوازم مورد نیاز تحصیل‌شان، خداخدا می‌کنند که بازگشایی مدارس به این زودی‌ها نباشد. وقتی که قیمت یک دفتر ساده 60 برگ، بالغ بر 70 هزار تومان باشد و قیمت یک مداد نوکی از 90 هزارتومان شروع می‌شود یا قیمت کیف‌های مدرسه از 500 هزارتومان آغاز می‌شود تا مبالغ میلیونی! پدر کارمندی که دو فرزند محصل دارد، چگونه از پس خرید این لوازم برآید؟

شاید بارها از رسانه های متعدد خبری شنیده باشید که دانش آموزان کشور ما در المپیادهای علمی بین المللی صاحب عناوین برتر شده و مدال های طلا را درو کرده اند.

سازمان سنجش طی اطلاعیه ای از دانش آموزان هرمزگانی داوطلب دبیری درس تربیت بدنی خواست که برای آزمون عملي این درس باید به کرمان بروند و در کل کشور فقط دانش آموزان هرمزگان و کهکیلویه و بویر احمد باید برای این آزمون به استان های مجاور بروند.

سازمان سنجش طی اطلاعیه ای از دانش آموزان هرمزگانی داوطلب دبیری درس تربیت بدنی خواست که برای آزمون عملي این درس باید به کرمان بروند و در کل کشور فقط دانش آموزان هرمزگان و کهکیلویه و بویر احمد باید برای این آزمون به استان های مجاور  بروند.

رسیدیم به همان روزی که آقایان تصمیم گیر وعده‌اش را داده بودند. شنبه پانزدهم شهریورماه و بازگشایی مدارس در شرایط سخت کرونایی. از روزی که این خبر منتشر شد تا همین امروز، ترس خانواده‌ها از ویروس کرونا،‌ کابوس ابتلای فرزندان به این ویروس، روزبه‌روز کمتر که هیچ، افزایش هم یافت.

جمعه ای که گذشت 12 اردیبهشت ماه بود وروز معلم ،روز پاسداشت آموزگارانی از جنس بلور.آموزگارانی که تصویری از آینده پیش روی چشمان دانش آموزان شان ترسیم می کنند و نقشه راه آینده را پیاده .